သေရာ္စာ - မင္းဒင္
.jpg)
ကၽြႏ္ုပ္ကဲ့သို႔ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ၌ သူမတူ ေအာင္ မာေက်ာႀကံ႕ခိုင္ၿပီး မတစ္ေထာင္ တစ္ ေကာင္ဘြား ေယာက္်ားဇာနည္ဟုပင္ တင္ စားရေလာက္သူ တစ္ဦးသည္ အစားအေသာက္ အရာ၌ ဇီဇာေၾကာင္လွသည္ဟူေသာ အခ်က္ ကို စာဖတ္သူတို႔ သိရွိၾကပါမူ လြန္စြာအံ့အား သင့္ဖြယ္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုမၽွမက ကၽြႏ္ုပ္ စြဲလမ္းႏွစ္သက္ေသာ အစားအစာ အမ်ိဳးအ စားကို ထပ္မံသိရွိၾကလၽွင္ မူကား ၿပဳံးစစ ျဖစ္ ၾကမည္မွာ မုခ်မခၽြတ္ ေသခ်ာလွေပ၏။ အ ဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဤဘဒၵေျမျပင္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္အစြဲလမ္းဆုံးအရာကား ကန္စြန္း႐ြက္ ဟင္းလ်ာျဖစ္၍ ကန္စြန္း႐ြက္မပါလၽွင္ ထမင္း မ်ိဳမက်သည္ အထိ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ကန္စြန္း ႐ြက္ခ်စ္သူ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ေပတည္း။
ကၽြႏ္ုပ္ကား ကန္စြန္း႐ြက္ပါဝင္သည့္ မည္ သည့္ဟင္းလ်ာကိုမဆို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ သည္ ခ်ည္းျဖစ္ပါ၏။ ကန္စြန္း႐ြက္ေၾကာ္၊ ကန္စြန္း ႐ြက္ခ်ဥ္ရည္၊ ကန္စြန္း႐ြက္ တို႔စရာတို႔အျပင္ ယုတ္စြအဆုံး ကန္စြန္း႐ြက္သုပ္ပင္ ပါဝင္ ေခ်၏။ ေရကန္စြန္း၊ ကုန္းကန္စြန္း၊ ႐ိုးနီကန္ စြန္း၊ ႐ိုးပြကန္စြန္း၊ ေတာကန္စြန္း၊ ၿမိဳ႕ကန္ စြန္း၊ ျမန္မာ ကန္စြန္း၊ တ႐ုတ္ကန္စြန္းသာမက ဥေရာပအေမရိကန္ ကန္စြန္းတိုင္ေအာင္ ကန္ စြန္းဆိုရင္ လာခဲ့ဆိုသည့္အစားထဲက ျဖစ္ေခ် သည္။
ပုထုဇဥ္ဟူသည္ တဏွာမာနဒိ႒ိတည္း ဟူေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ေၾကာင့္ အစြဲ တရားမကင္း ထင္ရာျမင္ရာ တပ္မက္တတ္ ၾကေလရာ ကန္စြန္း႐ြက္ကိုမွ ထူးျခားစြာ ႏွစ္ ၿခိဳက္မိသည့္ ကၽြႏ္ုပ္၏ စ႐ိုက္ကို အတူေန တပည့္မ်ား သိစကေသာ္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔စြဲလမ္းရေၾကာင္း သိလိုလြန္းလွသျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ စပ္စုခဲ့ေသာ္ျငား ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ရာ တုံ႔ျပန္ရွင္းလင္း မႈမျပဳဘဲ ခပ္မဆိတ္သာေနခဲ့ေလသည္။ စင္ စစ္ကန္စြန္း႐ြက္ စားသုံးျခင္း၏ ေကာင္းက်ိဳး ကို အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းျပခဲ့လၽွင္ အသိဉာဏ္ ႏုံနဲ႔လွေသာ တပည့္တို႔အေနျဖင့္ လက္ခံနား လည္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမျမင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
(ႏွစ္)
ေဆးအဘိဓာန္က်မ္းႀကီးမ်ား၌ -
ကန္စြန္း႐ြက္သည္ ခ်ိဳငန္ေသာ ရသရွိ ၏။ ေအး၏။ ႏို႔ႏွင့္ သုက္ကို ပြားေစတတ္ ၏။ ဝမ္းမီးကိုလည္း ေျဖာင့္ေစတတ္၏။ ႐ူးသြပ္ ေသာအနာ သည္းေျခႏွင့္ ယွဥ္ေသာ အနာတို႔ ကို ႏိုင္၏။ ငန္းမန္းရွိေသာ အနာကို ဘူး႐ြက္ မ်ားႏွင့္ ေရာစပ္ ၍ ေရစိမ္ၿပီး အနာကိုဆြတ္ လိမ္းျခင္းအားျဖင့္ ငန္းမန္းက်ေစႏိုင္ ၏။ ေရ ၌ျဖစ္ေသာ ပိုးတို႔ကိုပယ္တတ္၏။ ႏူနာေရာဂါ ၌ အက်ိဳးျပဳ၏။
ကာမစိတ္ကို ထက္သန္ေစ၏။ ေလသ လိပ္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ကန္စြန္း႐ြက္ မွ ၫွစ္ ၍ရ ေသာ အရည္(သတၱဳရည္)သည္ မီးေလာင္နာ၊ ေရငတ္၊ ဆီးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါတို႔ကို ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ ရက္ခ်န္ဖ်ား သႏၷိပါတ္ ဖ်ားတို႔ ၌ေပး ရ၏။ ဘိန္းႏွင့္စိန္ အဆိပ္ေတာက္ မ်ားကိုလည္း ေျပေစ၏။ ေသြး ဝမ္းေရာဂါ ၌ အ႐ြက္ကို ဟင္းခ်က္စားေသာ္ ေသြးဝမ္းကို ရပ္တန္႔ေစ၏။ အလြန္ပူေလာင္ျခင္းကို ေပ်ာက္ ေစ၏။ ၎ျပင္ အန္ေဆး၊ ပိုး၊ ဝမ္းဗိုက္ေရာင္ အဖ်ား၊ ဝါသင့္နာ၊ ေခ်ာင္းဆိုး အသည္းႏွင့္ စပ္ေသာ ေရာဂါတို႔၌လည္း အက်ိဳးျပဳ ၏။ ၎၏အ႐ိုးသည္ ပူပန္ေသာ အနာကိုၿငိမ္းေစ ၏။ သည္းေျခကို မပြားေစ တတ္။ ေလသက္ ေလက်၍ ေလရ၏ဟု ဆိုထား၏။
ထို႔အတူ ရသ ဓာတုက်မ္း၊ နယရာသီ က်မ္း၊ နယဩသဓက်မ္း၊ ဥတုရသာေဆး က်မ္း၊ ဓာတုစိႏၲာေဆးက်မ္းအစရွိသည့္ ေဆးက်မ္း အေစာင္ေစာင္တို႔တြင္ လည္းေကာင္း၊ ကန္ စြန္း႐ြက္၏ မ်ားေျမာင္လွစြာေသာ အက်ိဳး အာနိသင္ ကို ေဖာ္ျပထားေပရာ စာေလးအံ့ ထင္၍ ဤေနရာတြင္ မေဖာ္ျပလိုေတာ့ၿပီ။ (အက်ယ္ကိုသိလိုပါမူ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ တ ေကာင္းစာအုပ္တိုက္မွ ထုတ္ေဝေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ေဆးပညာစာအုပ္ ေခြးေဆာင္ကုထုံး က်မ္းတြင္ ႐ႈေလ)။ ေခြးေဆာင္ဟူသည္ကား ႐ြာအမည္ျဖစ္၍ မႏၲေလးတိုင္း၊ တံတားဦးၿမိဳ႕ နယ္တြင္ တည္ရွိသည္။ ေခြးေဆာင္ကုထုံးကို ၎႐ြာဇာတိ သမားေတာ္ႀကီး ဦးျမတ္ထြန္းက ဆင္ျဖဴရွင္မင္းတရားထံ ဆက္သြင္းခဲ့ဖူးသည္ (ဤကားစကားခ်ပ္)
သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ ကန္စြန္း႐ြက္ကို စြဲလမ္းရျခင္းအေၾကာင္းရင္းခံကား ထိုထိုေသာ ေဆးက်မ္းႀကီးတို႔ကို ဖတ္႐ႈနားလည္ ဆင္ ျခင္ခဲ့မိျခင္းေၾကာင့္မူကား မဟုတ္ျပန္ေခ်။
(သုံး)
ကၽြႏ္ုပ္ကန္စြန္း႐ြက္ ခေရဇီျဖစ္ခဲ့ရျခင္းမွာ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔ မိသားစု ရန္ကုန္ေခၚ ေ႐ႊဂုံၿမိဳ႕ႀကီးဆီသို႔ စတင္ ေျခခ် ေရာက္ ရွိစ ကာလ မွ အစျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေလသည္။ တိတိက်က်ဆိုရလၽွင္ ကၽြႏ္ုပ္ ေမြးဖြား ခ်က္ျမႇဳပ္ ခဲ့ရာ မႈိက္ပင္႐ြာ၊ အညာေျမ မွာ ကန္စြန္း႐ြက္ မရွိေလ။ ေ႐ႊဂုံၿမိဳ႕ႀကီး ဆီသို႔ အေရာက္ ဖခင္ႀကီးကိုယ္တိုင္ စီမံခ်က္ျပဳတ္ ေလသည့္ ရန္ကုန္ဟင္းလ်ာ အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ တ႐ုတ္ကန္စြန္း႐ြက္ အ႐ိုးပြပြႀကီးအေၾကာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္ ပထမဆုံး အႀကိမ္ ျမည္းစမ္းမိေသာအ ခါ ေဆြမ်ိဳးေမ့လုမတတ္ စြဲမက္ဖြယ္အရသာ ထူးေၾကာင့္ ကန္စြန္း႐ြက္ကို စတင္စုံမက္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္ေခ်၏။
ထိုမွသည္ အခ်ိန္တန္ အ႐ြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္ခဲ့ျပန္ ရာ ေယာက္်ားေကာင္း တို႔ တတ္ေျမာက္ အပ္သည့္ အ႒ာရႆ တစ္ ဆယ့္ရွစ္ရပ္ တြင္ ပါဝင္သည့္ ေကတုတည္းဟူ ေသာ သံတမန္ အတတ္ျဖင့္ ျပည့္ စုံေသာေၾကာင့္ အေပါင္းအသင္း ဝင္ဆံ့လာေသာအခါတြင္ လည္း ကာလူးတည္း ဟူေသာ ယမကာကို ေသာက္တတ္စားတတ္လာျပန္ရာ အဆိပ္ ကို ႏိုင္သည့္ ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္သည္ မရွိမျဖစ္ တြဲဖက္အပ္ေသာ အျမည္းေဘာဇနာ အျဖစ္ ပါဝင္လာခဲ့ျပန္သည္။
ထို႔သို႔လၽွင္ ႏုပ်ိဳစဥ္ဘ၀က ညတိုင္း ေရ ခ်ိန္မ်ားတတ္ေနေသာ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အသက္ ဉာဏ္ေစာင့္ဟူေသာ ဆို႐ိုးႏွင့္အညီ ကန္စြန္း ႐ြက္ကို အစဥ္တစိုက္ စားသုံးရာမွ မသိမသာ စြဲလမ္းလာခဲ့ရာ ယိုးဒယားျပည္၊ ဖူးခက္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ ရွိခဲ့ခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဖူးခက္မည္မွတ္ ဤအရပ္ကား ၾကက္ဝက္ ငါး စသည္တို႔ ေပါမ်ားလွေသာ္ျငား အသီးအ႐ြက္ ရွားပါးလွေသာ အရပ္ျဖစ္ေလ ရာ ကန္စြန္း႐ြက္ ေၾကာ္သည္ ေဈးႏႈန္းျမင့္ ဟင္းလ်ာစာရင္းဝင္ ေလသည္။ မွတ္သားဖြယ္ရာအျဖစ္ ေဖာ္ျပရ ပါမူ၊ ဖူးခက္ၿမိဳ႕ရွိ ေခတ္မီဟိုတယ္တို႔၌ ကန္ စြန္း႐ြက္ေၾကာ္တစ္ပြဲသည္ ထိုင္းဘတ္ ၁၅၀၊ ျမန္မာေငြအားျဖင့္ က်ပ္ငါးေထာင္နီးပါး က် သင့္သည္ဟူ၏။
ကၽြႏ္ုပ္ကား ယင္းအခက္အခဲ ကို ေျဖရွင္း ရန္ တလစြတ္၊ တလနပ္စေသာ ေဈး တကာ တြင္ ကန္စြန္း႐ြက္ကို ကိုယ္တိုင္ဝယ္ကာ အိမ္ တြင္ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္ သည့္နည္းျဖင့္ ေက်ာ္ လႊားခဲ့ရာ အတူေနတပည့္တို႔မွာ ကန္စြန္း႐ြက္ ေဟ့ ဆိုလၽွင္ ေလသံပင္မၾကားခ်င္ ေလာက္ ေအာင္ရွိေခ်ၿပီ။ ၾဆာသမားမို႔သာ မလွန္ရဲ သည္ထင့္။ ေရွ႕တြင္ေရာ ကြယ္ရာတြင္ပါ မၾကားတၾကား၊ မေက် မခ်မ္း ေလသံပစ္ၾက သည္ကား၊ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ ကန္ စြန္း႐ြက္ တန္းတန္းစြဲတဲ့ဘိုးေတာ္ႀကီး ဗမာျပည္ ျပန္ေရာက္မွ ကန္စြန္း႐ြက္ေတြခ်ည္း အန္ ထြက္ေအာင္ ေႂကြးလိုက္ဦးမယ္” ဟူေခ်သည္ တစ္မုံ႔။
(ေလး)
လြန္ခဲ့ေသာရက္ပိုင္းကမူ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ၾဆာ တပည့္တစ္သိုက္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန အလြန္ တရာ ခင္မင္ရင္းႏွီးလွေသာ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာ တစ္ဦး၏ စရိတ္စိုက္ထုတ္ ပင့္ဖိတ္မႈေၾကာင့္ ကိုယ့္အရပ္ကိုယ့္ဌာနီ လြမ္းဆြတ္သတိရ ေန ၾကသူမ်ား ပီပီ ေ႐ႊဂုံသို႔အလည္အပတ္ ေရာက္ ခဲ့ၾကပါ၏။ လူကုံထံမိတ္ေဆြကား သူ၏ခမ္း နားႀကီးက်ယ္လွေသာ ကိုယ္ပိုင္တိုက္ႀကီးတြင္ တည္းခိုေစ လ်က္ ေကာင္းေပ့ၫႊန္႔ေပ ဆိုသည့္ အစားအေသာက္မ်ိဳးစုံႏွင့္ ေန႔ညဥ့္မလပ္ ဧည့္ခံ ျပဳစုေသာ္ျငား၊ ကန္စြန္း႐ြက္ဟင္းလ်ာ မပါ သည္ျဖစ္၍ ကၽြႏ္ုပ္မတင္းတိမ္ေလ။
ကၽြႏ္ုပ္ - ႀကံၾကစမ္းပါဦး တပည့္တို႔။ ဟင္း အမယ္ေတြ စုံလွေပမင့္၊ ကန္စြန္း႐ြက္ မပါေလ ေတာ့ အာသာမေျပဘူးထင္မိတယ္။
ကပၸလီ - ဟာ၊ ဟုတ္သားပဲၾဆာ။ တပည့္ တို႔လည္း ၾဆာ့အႀကိဳက္ ကို ေမ့ေန ပါပေကာ။
ေလမင္းသား - အျပင္စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ဆိုင္ သြားၾကစို႔ၾဆာ။ ၾဆာ အန္ထြက္ ေအာင္ အဲ ... စိတ္တိုင္းက် ႀကိတ္ႏိုင္ ေအာင္ တပည့္တို႔ဒကာ ခံပါ့မယ္။
ေဖၾကည္ - သုံးပြဲသာ တစ္ၿပိဳင္တည္းစား ပါၾဆာ။ ၾဆာရင္း တပည့္ရင္းေတြ ဘာမွ အား နာပါးနာ လုပ္ေနစရာမလိုဘူးေနာ္။
တပည့္တို႔ကား ၾဆာသမားအား အ႐ြဲ႕တိုက္ လက္စားေခ်လိုဟန္ရွိေသာ္လည္း ကၽြႏ္ုပ္မွာ မူ ဖိုးက်ိဳင္းတုပ္ျဖစ္လ်က္ အူျမဴးရ၏။
ထိုသို႔ျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ၾဆာတပည့္သုံးေယာက္ သား ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကိုခိုင္ႀကီး စားေသာက္ ဆိုင္ဆီသို႔ ခ်ီတက္ၾကၿပီးသကာလ ခ်စ္လွ စြာေသာ တပည့္မ်ား သည္ ကၽြႏ္ုပ္တစ္ဦးတည္း အတြက္ ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္ သုံးပြဲကို ေစ တနာ ဗလပြျဖင့္ တစ္ခ်ီတည္း မွာယူေလ၏။ သင္းတို႔ ကိုယ္တိုင္အတြက္မူ အယ္လ္ပိုင္း ေသာက္ေရသန္႔ တစ္ဘူးစီျဖင့္ ကိစၥၿငိမ္းၾက သည္။ ဆယ္မိနစ္ ခန္႔ ေစာင့္ဆိုင္းၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ရွိရာ စားပြဲဆီသို႔ ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္ သုံးပြဲ ေရာက္ လာခ်ိန္တြင္မူ ေလးဦးသား တအံ့တဩ မ်က္လုံးမ်က္ဆန္ျပဴးလ်က္ ဟိုက္ခနဲ အာ ေမဋိတ္သံ တစ္ၿပိဳင္တည္း ထြက္မိၾကသည္။
ကန္းစြန္း႐ြက္ေၾကာ္တစ္ပြဲတြင္ ပါဝင္သည့္ ကန္စြန္း႐ြက္ ပမာဏမွာ ႏွစ္ၫႊန္႔စာ ထက္ မပို ေခ်။ ေဈးႏႈန္းကား ႀကီးျမင့္လွသည္။ ဤပုံ မ်ိဳးျဖင့္သာ ကၽြႏ္ုပ္ ကန္စြန္း ပလိန္းေၾကာ္ အဝ ႀကိတ္ရလၽွင္ တပည့္ေက်ာ္တို႔ ဖူးခက္ၿမိဳ႕တြင္ ႏွစ္ရွည္ ကၽြန္ခံ ရေပလိမ့္မည္။ အတန္ႂကြယ္၀ ေသာ လူကုံထံစာရင္းဝင္ ကၽြႏ္ုပ္ပင္လၽွင္ စည္း စိမ္ျပဳတ္ေလာက္ေခ်၏။
နံၾကားမၽွ မကပ္ေလေသာ ကန္စြန္း႐ြက္ ေၾကာ္သုံးပြဲကို အျမန္လက္စသိမ္း ၍ ေကာင္တာတြင္ ေငြရွင္းရင္း ဆိုင္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ဟန္တူ သည့္ ကိုမင္းေဝ အမည္ရွိ လူငယ္အား အ က်ိဳးအေၾကာင္း မသိမသာ တီးေခါက္ၾကည့္မိ ရာ ]ဆရာတို႔ၾကည့္ရတာ ဗမာျပည္မွာ ေနၾက တာမဟုတ္ဘူးထင္ပါရဲ႕။ ရန္ကုန္မွာ ကန္စြန္း ႐ြက္ေဈးေတြ ေခါင္ခိုက္ေနၿပီခင္ဗ်။ ဝယ္သူ နည္းမွာစိုးလို႔ ေဈးတက္ၿပီး မေရာင္းေပမယ့္ ပမာဏေတာ့ နည္းနည္း ေလၽွာ႔ထည့္ရတယ္။ ဒါမွ ကိုက္တာေလ” ဟု အားတုံ႔အားနာေလ သံျဖင့္ ယဥ္ေက်းစြာ ရွင္းျပရွာသည္။
ၾဆာတပည့္ေလးဦးသား အသံတိတ္ အ ၿမီးကုပ္လ်က္ ဆိုင္အတြင္းမွ ျပန္ထြက္ လာၾက ခ်ိန္တြင္ ဗမာျပည္ႀကီးႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို စနည္းနာရန္အလို႔ ငွာ လမ္းတြင္ေတြ႕မိသမၽွ သူတို႔အား တီး ေခါက္ စုံစမ္းေမးျမန္း ရေလေတာ့သည္။
(ငါး)
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စုံစမ္းသိရွိရသမၽွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္ ကန္စြန္းခင္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းေနေသာ ေၾကာင့္ ကန္စြန္း႐ြက္ေဈး ခုန္တက္ရျခင္းျဖစ္ သည္ဟု ဆိုပါသည္။ စီမံကိန္းအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ကန္စြန္းခင္းအခ်ိဳ႕ကို ဖ်က္သိမ္းေနၿပီး ထပ္မံ ၍လည္း ဖ်က္သိမ္းရန္ရွိေသာေၾကာင့္ ကန္စြန္း ခင္းရွားပါးလာကာ ကန္စြန္း ႐ြက္ ေဈးႏႈန္း ျမင့္တက္လာေၾကာင္း သိရ၏။
ကန္စြန္းခင္းပိုင္ရွင္ေဟာင္း ဦးျမင့္ေ႐ႊ က မူ သုံးလအတြင္း ကန္စြန္းခင္း ဧကႏွစ္ရာခန္႔ ဖ်က္သိမ္းေပးခဲ့ရေၾကာင္း၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ တြင္ ကန္စြန္းခင္း မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီး ကိုယ္ပိုင္ေျမ မဟုတ္သည့္အတြက္ ကိုယ့္ကန္ စြန္းေတြ ကို ဖ်က္ဆီးသြားျခင္းကို လက္ပိုက္ ၾကည့္ေနခဲ့ရေၾကာင္း နာၾကည္းေၾကကြဲ စြာ ရင္ဖြင့္ရွာ၏။
ကန္စြန္းခင္းမ်ား ရွားပါးလာေသာေၾကာင့္ ကန္စြန္းေဈးမွာလည္း ယခု သုံးလ အတြင္း သုံးဆခန္႔ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ေဈးအခ်ိဳ႕ တြင္ သုံးစည္းလၽွင္ က်ပ္ တစ္ေထာင္ႏႈန္းရွိေန ၿပီး ယခင္က ေဈးငယ္မ်ား၌ တစ္စည္းတစ္ရာ သာ ေပး ရေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းေဈးတက္ လာကာ ယခုအခါ တစ္စီးသုံးရာခန္႔ျဖင့္ ဝယ္ ယူရသည္ဟု ေ႐ႊျပည္သာေန ေဒၚေအးေအး ပြင့္ဆိုသူ အိမ္ရွင္မတစ္ဦးက ညည္းၫူျမည္ တမ္းသည္။
အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းရွိ ကန္ စြန္းခင္းမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္ စီမံခ်က္ ရွိသည့္ အေၾကာင္း အေရွ႕ပိုင္းခ႐ိုင္လမ္းႏွင့္ တံတား အဖြဲ႕မွ အင္ဂ်င္နီယာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသန္းက ေျပာ သည္။
]ကန္စြန္း႐ြက္ ေဈးႀကီးလာတယ္ဆိုေပ မယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ကိုယ္လည္း ကန္ စြန္းႀကိဳက္တာပဲ” ဟု ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသန္းက အား တင္းသံျဖင့္ ဆိုသည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပေန ေဒၚပူစူးမ၏ ကန္ စြန္း႐ြက္အေပၚ သေဘာထားမွာ မခ်ိတင္ကဲ ေလသံစြက္လ်က္ရွိ၏။
]ကန္စြန္း႐ြက္က အခုသူေဌး စာျဖစ္ေန ၿပီ။ တစ္စည္းတည္းနဲ႔လည္း ဟင္းမျဖစ္ဘူး။ တစ္မိသားစုလုံးအတြက္ဆို သုံးစည္းေလာက္ မွ ေလာက္တာ။ ကန္စြန္း႐ြက္ဆိုတာ အေျခခံ အက်ဆုံး အစားအစာေလ။ ကန္စြန္း႐ြက္မွ ေဈးတက္ေနရင္ ဘာသြားစားရမလဲ။ အသား၊ ငါးေတြကလည္း ေဈးတက္ေနတာ”
(ေျခာက္)
တို႔တိုင္းဌာနီျမန္မာျပည္သည္ အဘယ္ စနစ္ႀကီးျဖင့္ ေရွ႕ခရီး ဆက္ေနၾက ပါသနည္း။ ကန္စြန္း႐ြက္ေသာ္မၽွ ၀၀လင္လင္ မစားႏိုင္ ေလ သည့္ ေခတ္ သစ္ႀကီးဆီသို႔ ေရာက္ေန ေလၿပီတကား။ ကၽြႏ္ုပ္၏ဘ၀တြင္ ကန္စြန္း႐ြက္ ကိုဆက္၍ ယုံၾကည္အားကိုးရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ ေခ်။ ကန္စြန္း႐ြက္အေပၚ ထားရွိခဲ့ေသာ သ ေဘာထားကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရန္ လိုအပ္ လာေခ်ၿပီ။ ကန္စြန္း႐ြက္ကား အေျခခံလူတန္း စားႏွင့္ ကင္းကြာခဲ့ေလၿပီျဖစ္ ၍ ႏြယ္ တစ္မၽွင္ ျမက္တစ္ပင္လို သံေယာဇဥ္ကိုျဖတ္မွသာ ေတာ္ေခ်ေရာ့မည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ၾဆာတပည့္ တစ္သိုက္သည္ မေရာက္သည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ဟိုဟိုဒီဒီ ေလၽွာက္ၾကည့္ လမ္းသလားၾက ရင္း အျပန္ခရီးတြင္ ငယ္ဘ၀ ေအာက္ေမ့ဖြယ္အျဖစ္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမွ သည္ တည္းခိုသည့္အိမ္ရွိရာ ကမာ႐ြတ္ ဘူ တာဆီသို႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားစီးကာ ျပန္ခဲ့ၾက၏။ တစ္ဘူတာၿပီး တစ္ဘူတာ ေက်ာ္ျဖတ္ လာၿပီး ေနာက္ လွည္းတန္းဘူတာကို လြန္ေျမာက္ ေလေသာ္ ဟိုေခတ္ ဟိုအခါကဆီက ကန္စြန္း ခင္းမ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းလ်က္ရွိသည့္ ဆင္မလိုက္ သေဘၤာက်င္းႏွင့္မီးရထားလမ္းအၾကား ဧရာမ ေျမကြက္ႀကီး တြင္ ေခတ္မီ အိမ္ရာတို႔ အစား ထိုး ေနရာယူလ်က္ရွိေလသည္။
ထိုကန္စြန္းခင္း ေနရာေဟာင္းႀကီး ကို ေငး ေမၽွာ္ၾကည့္႐ႈေနမိေသာ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေတြးရင္း ေတြးရင္း ဝမ္းနည္းစိတ္ဝင္လာ၏။ ကန္စြန္း႐ြက္ သာအမိ၊ ကန္စြန္း႐ြက္သာ အဖဟူ၍ ထင္ မွတ္မွားခဲ့ေသာ ကၽြႏ္ုပ္၏ ဘ၀အျဖစ္ ကို ေတြး ေတာရင္း နာၾကည္း ေၾကကြဲမိသည့္နည္းတူ၊ အမိျမန္မာျပည္ႀကီး အတြက္ ယူက်ဳံးမရျဖစ္ရ လ်က္ တဂ်ဳံးဂ်ဳံး ခုတ္ေမာင္းေနေသာ ၿမိဳ႕ ပတ္ ရထား ေပၚမွာပင္ အိေျႏၵမဆည္ႏိုင္ဘဲ ၾကဴ ၾကဴပါေအာင္ ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂကြးမိေလ ေတာ့၏။
ကန္စြန္း႐ြက္သည္ အမ်ိဳးသားေရးကိုသစၥာ ေဖာက္ခဲ့ေလၿပီတကား။
REF>>> မင္းဒင္္
No comments :
Post a Comment
တစံုတေယာက္....တခုခုရရွိသြားပါသည္......။