" ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ၿမန္မာၿပည္ "
ဘယ္သူရိႈ႕လိုက္တဲ့ မီးလဲ
အမိႈက္ကစ ၿပာႆဒ္ ေတြထိ..။
မွန္ကင္းတစ္လွည့္ ထင္းတစ္လွည့္ ဖန္တစ္ရာေတ ခဲ့ဖူးတယ္
ၾကားေရေသာက္ၿမစ္ေတြ ေၿမလွန္ဖူးတယ္
ငါတို႔….
သူတို႔ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့တဲ့ ေၿခေထာက္နဲ႔ ခုႏွစ္ေထြ က ကဖူးတယ္
အေရခြံစုတ္ထားတဲ့ လက္ဗလာနဲ႔
အနာခံ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းခဲ့ဘူးတယ္
သူတို႔ၿပန္သုတ္ေပးတဲ့ အိုးမည္း နဲ႔က်မွ
မ်က္ႏွာခ်င္းေတြဆိုင္ မၿပီးနိုင္မဆံုးနိုင္ ခြပ္လိုက္ၾကတာေလ…။
တစ္ပတ္ၿပန္လည္လာတဲ့ မနုႆယႏၱရားၾကီးကို ေလာင္စာၿဖတ္ဖို႔ ေမတၱာတရားေတြ ထိုးေကၽြးလိုက္ပါေသးတယ္
တဖ်စ္ဖ်စ္ၿမည္လာတဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းႏွစ္ခုကို သံေယာဇဥ္နဲ႔ထံုး ခ်ည္ဆိုင္းေနတုန္းပဲ…
အို…..
ညာေပးသံေတြ ခရာတုပ္သံေတြ……
မယားတကြဲ သားတကြဲ အေဖတကြဲ အေမတကြဲ
ရင္ဘတ္ကိုမွန္တဲ့ သတၳဳပူပူေတြေၾကာင့္ ကြဲ……
လယ္ယာေတြခြာခြဲ အိုးအိမ္ေတြခြာခြဲ
၀ုန္းခနဲ ၿမည္ဟည္းသံေတြေၾကာင့္ ခြဲ…
ေသကြဲ ရွင္ကြဲ တစ္ဘ၀စာအတၱမွန္းခ်က္ေၾကာင့္ ကြဲရတာပဲ…။
မယံုနဲ႔…..
ေရစီးကမ္းၿပိဳလိုက္ေနတဲ့ ေစတနာက အခြံၿဖစ္မယ့္ က်ည္ဆံေတြ
ဘံုးေဗာလေအာ ေပးေနတာက သားေပ်ာက္အေမရဲ့ ငိုသံေတြ
ဖြင့္ေပးတဲ့ လမ္းေတြက ေသမင္းခံတြင္း၀ထိ ေၿဖာင့္ၿဖဴး ေတာက္ေလ်ာက္…….
ရန္သူ…………ရန္သူ………
ေအာ္သံေအာက္….
ေနာက္……
ေနာက္…….
ေနာက္…….
ယမ္းခိုးနဲ႔ ေရာသြားမယ့္ ငါတို႔တိုင္းရင္းသား ၀ိဥာဥ္ေတြ…။
ဒီလိုနဲ႔ မနက္ခင္းေတြလည္း
ေသြးညွီနံ႔ေတြ စြန္းေနတဲ့ ေတာင္ေၿခေလးမွာ
ေသြးတစ္ပုလင္းခ်ိတ္ဆြဲ လွဲေလ်ာင္းၿငိမ္သက္လို႔…
ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လိႈက္ေလထုထဲ အသက္လုေနတဲ့ အသက္ရႈမ၀မႈေတြ
မ်က္ရည္နဲ႔ ေခၽြးေတြထမ္း ခံတပ္ေပၚရုန္းကန္စီးေနတဲ့ ေရနည္းေခ်ာင္းေလးေတြ
ဖရိုဖရဲၿပားၿပား၀ပ္ ၿပားၿပားေမွာက္ေနဆဲ အရိုးေပၚအေရတင္ တဲစုေလးေတြ
ကမာၻမီးမေလာင္ပဲ ခ်နင္းထားတဲ့ မလွပတဲ့ စုတ္ခ်က္ေတြေပါ့…
ထင္က်န္ခဲ့….. ထင္က်န္ဆဲ……။
ဘာဆိုဘာမွ မၿပင္ဆင္နိုင္ေသးခင္မွာ
အေမွာင္ထုက အေမွာင္ထုကို သြားရည္တၿမားၿမား လွ်ာတသိမ္းသိမ္း
အမွားက အမွားေပၚ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ၿပီးရင္း စြပ္... စြပ္......
ၿဖစ္ေနခဲ့……..ၿဖစ္ေနဆဲ……။
မီးစတစ္မႈတ္ ေရတစ္မႈတ္လက္ေတြနဲ႔ မကမ္းၾကပါနဲ႔
ဟိုလူလဲက် ငါ့သား ဟိုလူလဲက် ငါ့အေဖ
တအုန္းအုန္းက် ဒီေၿမၿပင္ ရင္ဘတ္နာလြန္းလွေပါ့
အပင္းဆို႔သလို ထမင္းတစ္လုပ္ ၿပားၿပား၀ပ္မစားပါရေစနဲ႔
ဘီလူးစီးသလို ၾကက္အိပ္ၾကက္နိုးညေတြထက္
မိသားစုစံုတဲ့ ၿခံဳေစာင္ေႏြးေႏြးေလးကို တေရးနိုးစာေလာက္သာအလိုရွိပါတယ္
လိုေနခဲ့….လိုေနဆဲ….ပါေလ…။
ဘာဆိုဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး
အပ်က္ပ်က္နဲ႔ထြက္တဲ့ ႏွာေခါင္းေသြးလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသြး ပဲ
တစ္ရာနဲ႔တစ္က်ပ္ ထပ္ၿဖဲခဲ့တဲ့ စုတ္ၿပဲမႈလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသား ပါပဲ
လက္ဖ၀ါးနဲ႔ လက္ဖမိုး ခြဲၿခားေနမယ့္အစား ပူးကပ္လိုက္ရင္....
ကုိယ္ေခတ္ကို ကုိယ္ထမ္း အလင္းေရာင္သန္းေနတဲ့
ေဟာဒီၿမန္မာၿပည္ၾကီးအတြက္ ေဟာဒီ လက္ေရး……
သံလြင္မီးေတာက္ေအာက္က ေနေလာင္ခ်ိဳးငွက္အသက္ရႈသံဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး.......... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး………
ထိုကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အေၿပာင္ေၿမာက္ဆံုး ပံုသြင္း
ေမွ်ာ္ေတာ္ေရာင္ပတ္ပ်ိဳးေအာက္ စစ္ခ်ီသံ အာေစးမိပါေစ….ပဲ…..။ ။
ေနေကာင္းကင္နီ
No comments :
Post a Comment
တစံုတေယာက္....တခုခုရရွိသြားပါသည္......။