အသက္ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ အသုဘ႐ုပ္အေလာင္းကို ဝိပသနာတရား ႐ႈမည္ (သို႔မဟုတ္)
အသုဘကမၼ႒ာန္း ႐ႈမည္ဆိုပါက အသုဘ(၁၀)မ်ဳိးတို႔ကို ႐ႈရင္း ပြားမ်ားေလ့ ရွိၾကပါသည္။
အသုဘ(၁၀)မ်ဳိး
ဆိုသည္ကား....
၁။ ဥဒၶဳမာတက အသုဘ
ေလျပည့္ေနေသာ အိတ္ကဲ့သို႔ ဖူးဖူးေရာင္ေနသည့္ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၂။ ဝိနီလက အသုဘ
အသားအေရ ညိဳပုပ္ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၃။ ဝိပုဗၺက အသုဘ
ျပည္မ်ားယိုစီးက်ေနေသာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၄။ ဝိစိၦဒၵက အသုဘ
ထက္ပိုင္းျပတ္ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၅။ ဝိကၡာယိတက အသုဘ
ေခြး၊ ေတာေခြးမ်ား ကိုက္ခဲ စားေသာက္ထားေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၆။ ဝိကိၡတၱက အသုဘ
ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းမ်ား အပိုင္းပိုင္းျပတ္ေတာက္ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၇။ ဟတဝိကိၡတၱက အသုဘ
က်ီးေျခသ႑ာန္ လက္နက္မ်ားျဖင့္ ထိုးသတ္ထားသျဖင့္ မရွဳမလွျဖစ္ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၈။ ေလာဟိတက အသုဘ
ဒြါရေပါက္မ်ားမွ ေသြးမ်ား ယိုစီးက်ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၉။ ပု႒ဳ၀က အသုဘ
ပိုးေလာက္မ်ား တဖြားဖြားတက္ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
၁၀။ အ႒ိက အသုဘ
အ႐ိုးစုသာရွိေသာ ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္
စသည္တို႔ျဖစ္သည္။
ေရွးပေဝသဏီက ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ တရားရွာမွီး ေယာဂီသူေတာ္စင္ႀကီးမ်ားသည္
လူေသေကာင္မ်ား စြန္႔ပစ္ရာ သုႆာန္သို႔ သြားေရာက္ကာ အသုဘဘာဝနာ ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းေလ့ ရွိၾကသည္။
ထိုစဥ္က လူေသေကာင္မ်ားကို ႐ႈမွတ္ႏိုင္ၾကေစရန္ ထိုအတိုင္းပင္ စြန္႔ပစ္တတ္ၾကေၾကာင္း က်မ္းဂန္စာေပမ်ား၌
ရွိခဲ့ေပသည္။
No comments :
Post a Comment
တစံုတေယာက္....တခုခုရရွိသြားပါသည္......။