ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့
ေကာင္မေလးက အပင္ေတြကို သိပ္ခ်စ္သည္..။ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ အပင္ေတြကိုပဲ ခ်စ္သူလိုစိုက္ၾကည့္ေနတတ္၏…။
သူ အျမဲတမ္း…ေျပာတတ္တာက…
“ အပင္ေတြမွာ
အလွဆံုးအခ်ိန္ေတြ ရွိတယ္တဲ့… “
“ ဒါဆိုလူေတြလိုပဲေပါ့…..”
လို႔…
ကၽြန္ေတာ္ကေျပာေတာ့
သူူက အပင္မွာကပ္ေနတဲ့ ပုပ္သင္ညိဳတစ္ေကာင္လိုေခါင္းျငိမ့္၏….။
“ ဒီလိုပါပဲ………အရမ္းလွတယ့္
အပင္ေတြမွာေတာင္မွ အရုပ္ဆိုးတဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိတယ္….. “
ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ
အပင္ေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနၾကရင္း ေျပာေနၾကစကား…..
ေၾသာ္……..ဒါနဲ႔….အခုေျပာေနတာ
အပင္ေတြေနာ္ ေကာင္မေလးေတြအမ်ားစုၾကိဳက္တဲ့ ခုႏွစ္ေရာင္ၿခယ္တဲ့ ပန္းပြင့္ေတြမဟုတ္ဘူူး…
အေတြးမွားမွာဆိုးလို႔……..။ အဲ့ဒီလို ကၽြန္ေတာ့ေကာင္မေလးကထူးဆန္းတာ…..
ၾကာေတာ့….ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုလာတယ္….
သူနဲ႕တြဲလာရင္
အပင္တစ္ပင္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့အတိုင္းပဲ…. ခပ္စိမ္းစိမ္း ညိဳပုပ္ပုပ္နဲ႔….
ဒီေတာ့က်ြန္ေတာ္
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕…
“ ဘယ္ေလာက္ပဲလွလွ
ရုပ္ဆိုးဆိုး ေမွာင္လာရင္ ဘာမွျမင္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး… “
က်ြန္ေတာ္
ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ဆိုလိုက္တယ္…
“မဟုတ္ဘူး……..”
သူကဆံႏြယ္ေတြကို
သစ္ရြက္ေတြေလတိုက္သလိုရမ္းရင္း…
“ တခ်ိဳ႕အပင္ေတြက
ေမွာင္လာရင္ပိုလွတယ္… “
“ မျဖစ္နိုင္ဘူး…”
ႏွစ္ေယာက္သား
ျငင္းခုန္ၾကရင္း ေန၀င္ခ်ိန္ကိုထိုင္ေစာင့္ၾကတယ္….. ေနမင္းက ကၽြန္ေတာ္ရႈံးမွာကို သိလို႔လားမသိ
မ်က္ႏွာေပးနဲ႕အားေပးပံုက….
“ ဟိုမွာေတြ႕လား….”
ခံရတာလည္းမေျပာနဲ႕…သူထိုးျပတာက
ကၽြန္ေတာ္မသိသည့္ အပင္ခပ္ၾကီးၾကီးတစ္ပင္…။ အပင္ကအခုထိအေျခအေနမပ်က္…
“ အခုလွလား..”
“ ဟင့္အင္း…”
ေခါင္းကို
သြက္သြက္ခါေအာင္ ရမ္းမိရင္းအခ်ိန္ေတြကုန္သြားသည္…။ ေနမင္းကေျမၾကီးကိုေရထင္ေနသလားမသိ…။ႏွာေခါင္းေဖာ္ရံုေလးေဖာ္ျပီး
ေရငုပ္ေနျပီ….။အခ်ိန္ေတြက သူတို႔အေပၚနင္းေလွ်ာက္သြား၏…။
“ ေသတယ္ဆိုတာ…
ဘာျဖစ္သြားတာကိုေခၚတာလဲ..ဟင္…”
ဒီတခါေတာ့
သူမစကားက သစ္ပင္တစ္ပင္မဟုတ္သလို အရင္မရွိအဖ်ားမရွိ……။ သူတို႕ ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနၾကတာေလ…
ဘာျဖစ္လို႕ဒီလိုစကားေတြေျပာရတာလဲ… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ေျဖရမွာ သူ႕တာ၀န္ေပါ့..
“ တကယ္ေတာ့…..ေသတယ္ဆိုတာ
လူတစ္ေယာက္ လူတစ္ေယာက္ေရွ႕ကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာပဲ….”
တကယ္ပဲဒီလုိပဲသူသိ၏…။သူမကေတာ့
ဘာကိုေတြးေနသလဲမသိ…. မ်က္၀န္းေတြကေမွာင္မည္းေနၾကသည္…။
“ဒါဆိုရင္..ဒါဆိုရင္…ခဏၾကာတဲ့အခါ
အလင္းေရာင္ေတြေသသြားၾကမွာေပါ့ေနာ္…. ေနာက္..မ်က္စိတစ္မွိတ္ၾကာရင္လည္း အေမွာင္ေတြေသဆံုးသြားၾကအံုးမွာပဲ….
ဒီလိုခဏခဏေသဆံုးေနေပမဲ့ သူတို႕ထဲကလူေတြက လွပစြာရွင္သန္ေနၾကတာ……… “
လာျပန္ျပီ………
ဘာေတြေျပာမွန္းမသိ………။ သူသိတာတစ္ခုေတာ့ ေျပာလိုက္ခ်င္သည္..။ ေသတယ္ဆိုတာ ထာ၀ရေပ်ာက္ဆံုးျခင္းပဲလို႔…..
ဒါေပမဲ့ဆိတ္ဆိတ္သာေနလိုက္မိသည္…။သူအခ်ိန္ကို
ထိုင္ေစာင့္ေနသည္မဟုတ္ပါလား….
“ဒါေပမဲ့ေလ..
ငါသေဘာက်တာသူတို႔ကိုပဲသိလား.. “
ဒီတခါညိုပုပ္ပုပ္ျဖစ္သြားသူက
သူျဖစ္ေနသည္…။။လက္ညိႈးကသူကိုေက်ာ္ကာ ေလထဲတြင္၀ဲပ်ံေန၏…။ ဒါေပမဲ့…သူလက္ညိႈးညႊန္ရာကိုအားက်စြာလိုက္ၾကည္မိလိုက္ျပန္သည္….။
“လာျပန္ျပီဒီသစ္ပင္…..”
သူ႔ဒီအရာေတြကို
ဘယ္ေလာက္သည္းခံေနရျပီလဲ.. ဒီတခါေတာ့အဆိုးဆံုးဟုသူထင္မိသည္…။ ဒါေပမဲ့…ေနာက္အဆိုးဆံုးေတြအတြက္
သူအသင့္ျပင္ထားလိုက္ပါ၏..။ ထို႕ေၾကာင့္…သူမႏႈတ္မွေလတိုးသံေတြ ဆက္လက္ထြက္ေပၚေနသည္…။
“သူတို႔ဟာ
အလင္းေရာင္ေတြထဲမွာလည္း တင့္တင့္တယ္တယ္ေနထိုင္ၾကတယ္.. အေမွာင္ထဲမွာလည္း အလွပဆံုးပဲ….
အခ်ိုဳ႕ေတြကေတာ့ရွိပါရဲ႕ အလင္းေရာင္ေတြထဲမွာေတာ့ လွပ၀ံ့ၾကြားဆံုးပဲ……..ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ေတာင္
လွည့္ေငးၾကည့္ရတယ္… အလင္းေရာင္လဲ မရွိေရာ သူတို႕မွာရွိတဲ႔ အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္သြားေတာ့တာပဲ…
“
ေနျမန္ျမန္၀င္ပါေစလို႔
သူဆုေတာင္းေနမိသည္..။ သ၀န္တိုေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႕…သံသယ၀င္ေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႕..သူသက္ေသတစ္ခုကိုအျမန္လိုခ်င္ေနမိ၏
“ ေဟာၾကည့္..ၾကည့္ေတြ႕လား..”
ေျပာသံက လုိခ်င္တာရတဲ့
ေကာင္မေလးခုန္ဆြခုန္ဆြလုပ္ေတာ့မယ့္ႏွယ္…
“ဟာ………တကယ္လွလိုက္တာ……..”
အၾကည့္ကေထာင့္ကပ္သြားသည္…။
ပုစြန္ဆီေရာင္ေနာက္ခံႏွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနတဲ့အပင္…။ ေၿခာက္ကပ္တာေတြ စိုေၿပကုန္ၾက၏…။ပြင့္ဖတ္သစ္ရြက္ေတြ
ခ်က္ခ်င္းပဲ ကခုန္ေနၾကသလို…. ဘယ္လိုဇာတာမ်ိဳးပါလိမ့္……။
သူအၾကည့္လြဲဖို႔
ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားရ၏…။ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြ ၿပည့္စံုသြားၾကသလို…..
“အဲ့ဒါ……အေမွာင္မွာလွတဲ့အပင္ေတြထဲကတစ္ပင္ပဲ……”
ခ်စ္သူေျခလွမ္းမ်ားက
ခပ္စိမ္းစိမ္း ကၽြန္ေတာ့္အနားမွထြက္ခြာသြားသည္….။ ညိဳပုပ္ပုပ္ျဖစ္ေနခဲ့သူကကၽြန္ေတာ္..
လူနဲ႔အပင္ကအတူတူဆို……….အေမွာင္မွာလွေနတဲ့လူဆိုတာရွိတာေပါ့….။
အေမွာင္ကိုေၾကာက္ေနရင္ေတာ့……. အေမွာင္မွာလွေနတဲ့လူကိုျမင္ရမွာမဟုတ္ဘူး… တကယ္လို႕ အေမွာင္ထဲေရာက္ခဲ့ရင္
လွေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ေတာ့ျဖစ္ခ်င္ပါရဲ႕….
“ ေဟ့….ေဟ့…..ခ်စ္သူေနဦးေလ…
“
ေနမင္းကေတာ့….ေရနစ္……..အဲ..ေျမနစ္ေလျပီ…
…………………………………………….
အေမွာင္မွာလွေနတဲ့သူကိုျမင္ဘူးလား….
သူတို႔မွာ
ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္………။လက္ႏွစ္ဖက္ရွိတယ္……..ေခါင္းတစ္လံုးရွိတယ္….။
ေလေျပေတြကိုရႈရိုက္ခြင့္ရွိတယ္…..
ဒါေပမဲ့…..အလင္းေရာင္မွာေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္…
၀ဋ္ေၾကြးလား….လွေနေစခ်င္လို႔လား…….စဥ္းစားေပးၾကအံုး………
ေနေရာင္ျခည္ေတြကေတာ့
ေရွ႕ဆက္ေနမွာပဲ…. အေမွာင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကာရင္း
ကၽြန္ ေတာ္
တို႕ လွ ေန ၾက မယ္…….။။။။။
ေနေကာင္းကင္နီ